پسر فاطمه تنهاست میان گودال امان از گودال             خواهرش دید که پیکر پاکش شد پامال امان از گودال

مادرش در پی آن راس به نی شد بی حال امان از گودال          وقت غارت شد و بردن ز طفلان خلخال امان از گودال   

آه قتیل العریان

دشمنان حلقه زدند دور عزیز حیدر امان از خنجر           خواهرش بروی تل خاک بریزد بر سر امان از خنجر  

شمر دون آمده تا تیغ کشد بر حنجر امان از خنجر          مادرش دید خدا نیست سرش بر پیکر امان از خنجر 

 آه گلش شد پرپر